Zespół klasztorny w Lubiążu to zabytek światowej klasy. Jeden z najwspanialszych w Europie. W 1175 roku przybyli w tamte strony zakonnicy, czyniąc z tej niewielkiej miejscowości śląskie centrum cysterskie.
Funkcje klasztorne obiektu obejmują okres do roku 1810.
Po tym czasie następują przebudowy wnętrz klasztoru, jak również zmiany jego znaczenia na bardziej świeckie.
W skład obiektu wchodzą:
Kościół z wystrojem barokowym, klasztor właściwy i pałac opatów lubiąskich, którego częścią jest Sala Książęca.
Klasztor Cystersów w Lubiążu
Opat upoważniony do sprawowania władzy nad klasztorem, jak również należącymi do niego posiadłościami, potrzebował miejsca spełniającego funkcje gościnne, reprezentacyjne, czyli bardzo świeckie.
Pałac doskonale spełniał owe wymogi.
Gabaryty obiektu są niezwykle imponujące i nie sposób przejść obok nich obojętnie.
Zespół klasztorny w Lubiążu jest jednym z największych założeń architektury barokowej.
Liczy ponad trzysta trzydzieści tysięcy metrów sześciennych kubatury.
Ściana frontalna to najdłuższa fasada barokowej Europy. Mierzy bez mała ćwierć kilometra długości, a dach to powierzchnia około 2,5 hektara.
Klasztor Cystersów w Lubiążu. Co udostępniono dla turystów?
Na co dzień w klasztorze udostępnione do zwiedzania są Sala Książęca i Jadalnia Opata. Reszta pomieszczeń jest ciągle w różnych etapach restauracji.
Wiele wnętrz natomiast dotąd w ogóle nie zostało objęte planem remontu.
Przy odrobinie szczęścia można jedynie zerknąć do niektórych pomieszczeń. Na przykład do cel zakonników.
Mocno dotknięte czasem nie są typowym „kombajnem turystycznym”. Co innego Sala Książęca i Jadalnia Opata czy też nawet już w chwili obecnej Biblioteka.
Pierwsza i druga z nich tętnią świetnością, niemal nie nienaruszoną czasem. Biblioteka zaś poddana została intensywnym zabiegom konserwatorskim. Kościół wewnątrz klasztorny nosi gotyckie znamiona architektoniczne i jako mauzoleum Piastów jest miejscem szczególnym.
Wnętrza obiektu zdobią malowidła pędzla Willmanna…
… zwanego śląskim Rafaelem, który spoczywa w kościelnej krypcie opatów.
Klasztorne mury i wieże widziane po raz pierwszy robią niesamowite wrażenie. Ich ogrom dosłownie zapiera dech w piersi. Wnętrza klasztorne są zimne i pachną niesamowicie intensywną wonią.
